Spaarvarkens, om geknor te vermijden
Spaarvarkens, om geknor te vermijden
Over budgetteren en tieners die niet beter weten.
“Mama, wat kost nu eigenlijk een auto, per maand, zo ongeveer?”
De aanleiding voor de vraag was een verhaal van een medestudent. Die kocht een eigen autootje en schrok zich een ongeluk toen een paar maanden later een fikse rekening voor de jaarlijkse verkeersbelasting in de brievenbus zat. De student wist niet dat er verkeersbelasting betaald moest worden.
Een jong koppeltje dat net op eigen benen stond, kreeg vakantiegeld en deed het direct bijna allemaal op. Een paar weken later nam de man effectief drie weken vakantie. Toen kwam een loonbrief die heel wat te wensen overliet en het jonge stel moest geld lenen van familie om de rekeningen van de komende maand te kunnen betalen. Ze dachten dat het vakantiegeld een extraatje was en ze wisten niet dat het vooral bedoeld was om de vakantiedagen te overbruggen.
Een tiener met een abonnement voor Playstation was gewaarschuwd dat hij zou moeten sparen voor het volgende jaarabonnement. Toen was het jaar om en zijn zakgeld op en kon hij niet meer online met zijn vrienden spelen.
Dit zijn drie waargebeurde, recente verhalen.
Toen De Tweeling een jaar of twaalf was, kregen ze hun eigen zichtrekening en spaarrekening. Ik spaar voor hen, maar dit was een rekening om hen zelf te leren sparen.
De bankkaarten bleven bij mij. Maar via een app speciaal voor jongeren konden ze zien wat er op hun zichtrekening stond. Ze konden wel sparen, maar geen geld van de spaarrekening halen. In de app konden ze ook spaardoelen maken en geld specifiek bij die doelen zetten en de app gaf dan aan hoeveel % van hun doel ze al gespaard hadden.
We hielden die bedragen ook bij in een schriftje, maar ze leerden op de middelbare school met Excel werken en als snel werd er een echte begroting gemaakt die we elke maand samen bewerkten. Toen de jongens ouder werden, gaven we hen de bankkaarten en toonden we hen hoe ze zelf geld konden storten en afhalen in een automaat bij de bank. De regel was dat ze niet meer dan €20 cash bij zich mochten dragen, vooral omdat ik bang was voor verloren en gestolen portefeuille’s.
Hoe ouder ze werden, hoe meer vrijheid ze kregen. Tot ik merkte dat er veel geld aan snoep en worstenbroodjes uitgegeven werd. Daar was het geld niet voor bedoeld en ik kookte niet voor niks het avondeten. We maakten afspraken over snoep en eten en ik waarschuwde dat ik de bankkaart zou afpakken als ze zich er niet aan hielden. Maar het ging goed.
Er zijn kinderen die te pas en te onpas geld vragen aan hun ouders. Of het nu voor een fuif is, voor een hobby, voor de Playstation, kleding of schoenen, ze weten papa en mama wel te vinden.
Er zijn misschien redenen waarom ouders liever zelf het zakgeld of kledinggeld beheren.
Mijn ex-man ik hebben ervoor gekozen om onze jongens vrij snel te leren om zelf te budgetteren. Wij berekenden wat de jongens nodig hadden en waarvoor. In de eerste week van de maand kroop ik met hen achter de computer en hielden we in Excel het zakgeld en de uitgaven bij. Er zijn soms dingen waarvan je als moeder achteraf bedenkt dat je het anders had moeten doen, maar op deze leermomenten ben ik trots.
Hier wordt niet gezeurd over geld voor het jaarlijkse Playstation abonnement. Ze krijgen zakgeld genoeg en ze hebben geleerd om daar zelf voor te sparen.
Ondertussen is De Tweeling negentien en wil er verder niet te veel meer over schrijven. Maar laat ons het erop houden dat jong geleerd oud gedaan is.
Ik had dit niet kunnen doorgeven aan mijn kinderen als ik geen mama had die zelf met mij aan de keukentafel is gaan zitten toen ik op eigen benen wilde gaan staan. Ik had zelf niet aan provinciebelasting en gemeentebelasting gedacht.
Of het nu gaat over grote rekeningen zoals de verzekering of de belastingen of kleine prullen zoals een set nieuwe ruitenwissers, mijn zoon heeft nu een goed beeld van wat een auto jaarlijks ongeveer kost. Gedeeld door twaalf weet hij dus wat hij maandelijks aan zijn spaarvarken moet geven om zijn eigen auto te kunnen hebben.
Dan stel ik mij de vraag: hoeveel geknor over geld zou vermeden kunnen worden als ouders hun tieners zouden leren om te budgetteren en te sparen?