Efkesblog, waar ik efkes blog.
Efkesblog, waar ik efkes blog.
Een uitgebreide kennismaking met Efkesblog, Substack en de bloggerswereld.
Op mijn about pagina staat: Ik heb soms de neiging om langere stukken te schrijven die beter passen bij een regenachtige zondagmiddag en een pot thee, maar ik wil ook proberen om hier iets aan te bieden dat je efkes kunt lezen tijdens de koffie- of lunchpauze of in de wachtkamer bij de dokter.
Ik hou van duidelijkheid dus ik kan maar beter vertellen dat dit het eerste blog is op Efkesblog en dat het een lang stuk is waarin ik niet alleen Efkesblog maar de wereld van het bloggen een beetje duidelijker wil maken.
Ik had interessante gesprekken met een man die zo goed als niks over bloggen weet en met een vrouw die al blogde toen ik er in 2011 mee begon, maar die Substack- het platform waarop je nu Efkesblog leest- nog niet kent.
Ik richt niet vaak blogs tot specifieke lezers, maar dit is de ideale gelegenheid om mijn nieuwe blog - Efkesblog - aan jullie voor te stellen en jullie te vertellen waarom Substack zowel voor de schrijver als de lezer voordelen biedt.
Op mijn about pagina staat ook:
Ik zou het fijn vinden als lezers zich gaan abonneren omdat ik iets te bieden heb waar ze even bij stil kunnen staan. Iets om over na te denken, om te helpen verwerken, te voelen en dingen niet weg te drukken.
Of om eens te ontspannen en geamuseerd te grinniken.
Misschien ben je niet iemand die veel blogs leest, maar ik zie persoonlijk de meerwaarde van televisie, streamingsdiensten en scrollen op sociale media ook niet. Een goed blog, net als een goed boek, inspireert, informeert en motiveert.
Een blogger is iemand die een eigen website heeft en daarop artikels deelt. Soms gaat een blog over een bepaald onderwerp zoals mode, reizen, eten, sport, opvoeden, geloof en theologie, fotografie of poëzie. Ik ken zelfs een blogger die hoofdzakelijk over muziek tijdens de eredienst in de kerk schreef. Sommige bloggers schrijven vooral over persoonlijke ervaringen of over hun geloof.
Er zijn zogenaamde mama-bloggers die het vooral over hun kinderen hebben. Maar die kinderen worden groot en ze zijn er niet altijd even blij mee dat hun kindertijd zo breed over het internet uitgesmeerd is.
Wat je onderwerp ook is, bloggen is iets waar je wijs (en best biddend) mee moet omgaan.
Zo’n eigen blog kan gratis zijn of zo duur als de blogger zelf wil. Een mooi blog is leuk en geeft de persoonlijkheid van de schrijver weer in de vormgeving en de kleuren die gebruikt worden. Maar een website maken en beheren kost veel geld, tijd en energie.
Bovendien worden lezers soms vermoeid en afgeleid door een te drukke website, te felle kleuren of bewegende beelden. Er verschijnen soms pop-ups voor lezers die zich willen abonneren of iets willen kopen of gratis downloaden. In de zijbalk of onderaan de website staan ook links naar sociale media en widgets die het account van de schrijver op Instagram, Facebook, of Twitter in het klein weergeven. Een lezer zou bijna vergeten dat er ook nog een tekst van een blog is waar de schrijver heel hard aan gewerkt heeft.
Substack is veel rustiger. Ik heb bewust niet voor een witte achtergrond gekozen omdat ik deze kleur veel aangenamer vind. Als accentkleur werk ik met een grijzig groen, geïnspireerd door de Australische eucalyptus. De instelling zijn zodanig dat je geen pop ups zou mogen krijgen en widgets met categorieën of links naar sociale media zijn er ook niet.
Ik kies er wel voor om mijn werk op Facebook, Instagram en Twitter te delen. Als blogger wil je natuurlijk je werk bekend maken en lezers bereiken. Sommigen zien sociale media als levensnoodzakelijk, voor anderen - ik dus - zijn ze een noodzakelijk kwaad. Hoe vaker je hier op Efkesblog leest, hoe duidelijker mijn twijfels over sociale media gaan worden.
Zowel voor de schrijver als voor de lezer zijn er heel wat nadelen aan sociale media verbonden. Van een schrijver vraagt het weer veel aandacht en energie om berichten te maken en te delen. Die accounts moeten beheerd worden. Reacties moeten beantwoord worden. En mensen zijn tegenwoordig zo verschrikkelijk hard voor elkaar, zeker wanneer ze niet van aangezicht tot aangezicht met elkaar in gesprek zijn. Wat doet dat met de mentale gezondheid van de schrijver?
Maar ook lezers spenderen veel tijd op sociale media.
Beide partijen zouden zich een paar vragen moeten stellen.
Waarom gebruik ik sociale media? Wat wil ik ermee bereiken? Waar ben ik naar op zoek?
Wat levert het op? Wat kost het mij?
Kan ik mijn tijd en mijn mentale energie beter besteden?
Substack is anders en dat biedt voordelen voor zowel lezers als schrijvers!
Substack is begonnen als platform voor het delen van nieuwsbrieven. Efkesblog heeft dan wel een startpagina, een about pagina met informatie over mij en een archiefpagina waar je al mijn berichten kunt vinden, maar het is toch geen volledige website.
Hier vinden mijn lezers ook geen widgets die de aandacht op mijn sociale media kanalen vestigen. Substack probeert net mensen zoveel mogelijk weg te halen op sociale media. Dat doen ze door schrijver en lezers alles op één plaats aan te bieden. Hier op Substack vind je niet alleen mijn blogs, maar ook twee secties die notes en chat heten. In de notes kan ik korte berichten met mijn lezers delen en zij kunnen daar dan op reageren. In de chat kan ik ook in gesprek gaan met mijn lezers, als ik dat wil.
De theorie van Substack is dus eigenlijk dat schrijvers en lezers geen mentale energie moeten besteden aan het beheren of volgen van allerlei sociale media en dat ze interactie met elkaar kunnen opzoeken op Substack zelf. Om dat allemaal makkelijk te maken is er dus de gratis Substack app en de nadruk op het abonneren per e-mail. Ik wijs de weg naar dit alles onderaan dit blog.
Op mijn about pagina geef ik aan dat het voor mijn eigen (mentale) gezondheid belangrijk is om grenzen te stellen. Dat betekent dat mijn sociale media accounts op dit moment vooral éénrichtingverkeer zijn. Ik deel er wel, maar ik kies ervoor om niet of heel beperkt te reageren op reacties en berichten daar. Reacties onder mijn blog of via de chat zal ik wel zoveel mogelijk bekijken. Het ritme van mijn lichaam en van mijn leven en de mensen die daar persoonlijk bij betrokken zijn, is altijd belangrijker dan mijn online aanwezigheid.
Ik denk daarbij niet alleen aan mijn eigen mentale welzijn, maar ook dat van mijn lezers. Als ik kan kiezen tussen een persoonlijk gesprek of een videogesprek met iemand, of een hoop berichten openbaar via sociale media dan is mijn keuze snel gemaakt.
Om af te ronden, efkes praktisch:
Sociale media zullen waarschijnlijk wel een terugkerend thema zijn op Efkesblog. Ik denk ook na over (co)-ouderschap, het getrouwde leven, relaties en vriendschappen, rouw-en traumaverwerking, budgetbeheer, goede boeken en blogs. Jij moet niet gelovig zijn om Efkesblog te lezen, maar ik ben het wel. Efkesblog is iets waar ik biddend mee bezig ben en dat zal hier wel te merken zijn.
Ik wil plezier beleven aan het schrijven.
Net daarom leg ik mezelf geen druk op om toch maar op uur en tijd te kunnen publiceren. Ik ga me niet bezighouden met statistieken, het aantal geabonneerden of de algoritmes op de sociale media.
Bovenaan dit blog schreef ik al dat ik het fijn zou vinden als lezers zich gaan abonneren omdat ik iets te bieden heb waar ze even bij stil kunnen staan. Iets om over na te denken, om te helpen verwerken, te voelen en dingen niet weg te drukken. Of om eens te ontspannen en geamuseerd te grinniken.
Ik zal delen wanneer ik dat zelf wijs vind, als ik er zelf plezier aan beleef, wanneer het lukt met mijn (mentale) gezondheid en als het past binnen het ritme van mijn gezin.
De startpagina van Efkesblog: klik hier.
De about pagina van Efkesblog met meer informatie over mij en dit blog: klik hier.
De archiefpagina, die op dit moment nog vrij leeg is: klik hier.
Notes - nog geen notes bij de publicatie van dit blog: klik hier.
Chatten met mij:
Ik moedig het niet teveel aan, maar ik ben te vinden op Instagram: @evievrmln, Twitter: @evievrmln en Facebook: klik hier.
Kunst op Efkesblog:
Ik hou van fotografie en websites als Unsplash of Pixabay zijn een grote hulp voor bloggers die hun blogs willen versieren met foto’s. Maar ik doe graag anders dan anders en ik kies ervoor om zoveel mogelijk schilderkunst te gebruiken op Efkesblog.